|
|
Zaterdag 6 december 2025
Het was nog donker en het regende.
Het nodigde niet uit om zo vroeg uit de veren te springen en af te reizen naar
Nunspeet.
Op de heen weg hadden we de ruitenwissers hard nodig.

We waren op tijd, maar het was al aardig druk, mede omdat er veel crosser waren
die er een training deden.
Hierdoor werden we gelijk naar achter gedirigeerd om te parkeren.
Ook hier liep het al snel vol.
De grote bussen van de heren crosser stonden zelfs langs het pad opgesteld,
daarbij claimen ze ook vaak extra ruimte door een party tent naast of achter hun
bus neer te zetten om zo een domein nog groter te maken..
Er waren weer vele Noord-Hollanders afgereisd naar het mooie Nunspeet, maar ik
miste ook nog heel veel families, zoals de ten Haafjes, Veermannetjes en de
Rooijtjes.
Zeker een beetje stout geweest afgelopen jaar en nu meegenomen door Sinterklaas
voor een jaartje heropvoeding in Spanje.
Maar er was ook wat nieuwe jeugdige aanwas, zoals Siebe van der Gragt en Thijs
van Tartwijk.

Er waren een record aantal aan inschrijvingen, een 90 triallisten reden mee.
De aftrap door voorzitter Henk hebben gemist en we konden gelijk
aanvallen op de eerste nonstops.

Ondank een optimale
preparatie van het materiaal liep
Puck zijn brommer niet helemaal lekker en leek plots wel benzine te
lekken, dus maar even geruild en kon ik op mijn gemak het euvel aan zijn brommer verhelpen.
Het benzine lekken stopte spontaan en na even de luchtregelschroef op de
carburateur goed te hebben ingesteld, liep het brommertje weer als een zonnetje.
Ik had gelijk maar besloten om niet voor de eerste prijs te gaan, maar lekker
rond te rijden en hier en daar wat acties op de foto en film te zetten en ook
kon ik zo uitgebreid hier en daar een praatje maken.

Zo sprak ik
Jolanda van Saane, die had te maken met ernstige tegenslag; artrose in de linker heup en rechts ook niet goed.
Die gaat eerst het medische circus in, sterkte hiermee.
Ze stap dus voorlopig even niet op de brommer, ondanks dat ze net een bijna nieuwe
Montesa heeft.
Samen met Broer René hebben ze beide een zo goed als nieuwe Montesa met kleppen
gekocht.
Hij zij; " je bent nu nog jong hé". Hij reed de sterren van de hemel als een
jonge god: Het nieuwe brommertje pas hem goed.

Siebe van der
Gragt, kleinzoon van Piet en Coby (van de Nachttrial), werd door trial legende
Piet Knol gecoacht.
Piet stuurde hem gelijk bij de ingang van non stop twee, al de verkeerde
kant op.
Controleur Cees was scherp en merkte dat gelijk al op.
Maar was hij heel coulant, omdat de nonstop er
niet moeilijker of gemakkelijker werd en werd Siebe niet afgestraft met punten
als gevolg van een slechte coach.
Na de eerste ronde begon het toch serieus te druppelen; tijd voor een korte
pauze met een broodje en een kop koffie.

De dames Glas, Wiep en
Milou, hadden moeite om de fietsjes aan de praat te krijgen, maar
gelukkig was zoon Puck de reddende engel en wist de vehikels aan te trappen,
zodat ze konden mee rijden.(Waar is je vader als je hem nodig hebt.)
Vader Peter had de benzine weer eens vergeten, dat was
van de zomer in Bilstain ook al het geval, en ging weer eens uit bedelen voor
een slokje brandstof.
"Geeft ze een vinger en je bent gelijk je hele jerrycan
kwijt", kwam ik later achter.
Peter had tussendoor ook nog even bij getankt en de jerrycan gelijk maar in zijn
bus achter slot opgeborgen.
Daar kwam ik achter toen ik zelf wilde bij tanken.
Ik dacht; ik zie het wel, ik heb altijd nog een reserve om terug te komen, maar
dat viel tegen.
Bij nonstop zeven moest ik naar zijn reserve.
Die reserve is niet echt een reserve weet ik nu.
Pruttelend kwam ik nog tot de laatste nonstop acht en toen was het uit met de
pret.
Gelukkig was Puck daar ook en hij was zo nobel om mijn fiets terug te lopen.
Er
waren weer leuke uitdagingen uitgezet, alleen voor de gele en oranje klasse
mogen ze wat mijn betreft er wel weer een tijdlimiet op
zetten.
Tjonge wat kunnen die jongelui soms lang knoeien
in een nonstop, dit terwijl ze allang een dikke vijf aan de broek
hebben.


Gelukkig bleef het tijdens de wedstrijd later min of meer droog.
De houten
stammetjes in de beproevingen waren heerlijk glad en zorgde zo voor menig voetje.
Samenvattend
het was weer een gezellig dagje met mooie uitdagingen op een prachtig terrein.
Na afloop nog even de kantine gesponsord via een snackje en drankje en daarna en fluks
naar huis, want de Sint werd verwacht.
Zondag samen met zoon Puck een bijna nieuwe motortje opgehaald, het is ten
slotte Sinterklaas.
Ik verwacht dat hij nu grote sprongen vooruit gaat maken.
Eind uitslag



|
|