TCO e.o.

24 juni NKJ Texel

In tegenstelling tot eerdere weersvoorspellingen kwamen die van zondag 24 juni wel uit.
Precies op de dag dat er een NK Jeugd op het schone eiland Texel werd gereden. De gehele dag regen afgewisseld door buien met flinke windstoten.
En op Texel kan het waaien.
Een delegatie TCO vertegenwoordigers was al eerder naar Texel afgereisd om daar samen met onze Texelse trialvrienden een aanvang te maken met het uitzetten van de non-stops.
Marco Veerman had zijn gehele gezin en vader en moeder mee genomen, alsmede ook de surrogaat trial opa van zoon Kick, Bert ten Haaf met vrouw Marijke.
De vrouwen werden met de credit kaart op zak naar Den Burg gestuurd en de heren gingen met het uitzetten van de hindernissen een aanvang nemen.
Zaterdag was het nog een gezegende dag met een straffe wind, die er voor zorgde dat de lintjes in de non-stops laag gespannen moesten worden.
Ook de dames hadden wat tegenwind terug komend uit Den Burg, want in de bus van Marco werd een motor geparkeerd. In de zijkant wel te verstaan. Gelukkig geen gewonden, behalve dat Marco wat emotionele schade opliep, want zijn bus was al weer bijna een jaar zonder schade.
Ook Tieme Borst had wat schade opgelopen, doordat tijdens het trainen zaterdag de ketting eraf liep en deze zich om het voortandwiel op rolde en daarmee de ontsteking stuk drukte. Vader Gertjan snel met de boot naar Den Helder waar vrouw lief met reserve onderdelen klaar stond. 's Avonds werd de brommer weer wedstrijd klaar gemaakt. Marco Veerman hield toezicht met een kratje bier onder hand bereik.

Zondag ben ik met voorzitter Frans naar het Eierland afgereisd. Precies op tijd kwamen we bij de boot aan.
Bij de MAB aan gekomen was de kantine al gevuld met de vele trialliefhebbers. Ook de KNMV heren waren al een dagje eerder af gereisd en dus op tijd aanwezig.

Buiten bleef de regen gestaag vallen terwijl binnen in de mooie kantine van de MAB de instructeurs en de rijders werden gebriefd over de te rijden wedstrijd. Johan Schaap had gezorgd voor dikke doorwerkjassen van MCCDH, zodat de controleurs nog enigszins beschermd tegen de elementen zich van hun taken konden kweten.
Tegen twaalven werd iedereen naar buiten gestuurd om het gevecht met elementen en non-stops aan te gaan.
Bas Zeinstra en Marijke verzorgde de inschrijving en de puntentelling.
Olaf de la Porte had de mobiele catering in handen en hield hiermee de controleurs op de been.
Dokter Kees Rottier stond paraat met pleisters, kortom alles was tot in de puntjes geregeld. Hulde aan de organisatie!

Aan Frans en mijn persoontje was de taak toe bedeeld om op non-stop 1 de puntjes uit te delen. Deze non-stop was eenzaam verstopt aan linkerkant voorin bij het parkeerterrein.
Non-stop 2 tot en met 6 waren in de linker achterhoek gemaakt en de laatste twee waren op gebouwd rechts achterin tegen het vliegveld aan. Mede hierdoor hebben we niet veel van de rest van de wedstrijd gezien.
In totaal moesten de piloten 4 rondjes doen,verdeeld over 8 non-stops.
De eerste non-stop was een inkomertje voor de meeste klasses. Alleen geel had een serieuze uitdaging in het omlaag en omhoog sturen op de gladde grashelling. Als het achtwiel ook maar even weg gleed, dan was de vijf punten bijna al gescoord.
Volgens mijn collega controleur stond super talent Jesse Koomen niet goed op zijn brommer bij het nemen van deze beruchte draai.
Frans verteld precies hoe het wel moest; laag op de brommer zitten en de kont naar buiten draaien.

Na diverse aanwijzingen te hebben gegeven en wederom het falen van Jesse werd het Frans te veel en deed hij het even voor hoe dat moest.
Met de brommer van Jesse tussen de benen reed hij soepel naar boven en weer net zo hard naar beneden zonder te draaien op de helling. Hierna begreep hij dat het toch wel iets lastiger was als dat het leek voor de stuurman op de wal.

Dirk Warmerdam liet even zien hoe je een pirouette maakt als je naar beneden rijdt.
Dit had o.a. ook te maken met een niet goed werkende voorrem, waar doormiddel van de achterrem nog enigszins werd geprobeerd de neergaande snelheid te beperken.
We hebben in de reglementen proberen te ontdekken wat deze er over zeggen als je voorwaarts bewegend, achteruitrijden door de non-stop gaat. We hebben toch maar besloten Dirk met een vijf te belonen, omdat hij eenmaal beneden aangekomen de voorwaartse achteruit aandrijving op was en hij in een kansloze positie tot stilstand kwam.
De witte piloten hadden een stevig uitdaging in de klim tegen de wal op. Het gas werd er flink op gezet en rijders zoals Kick Veerman gingen spinnend naar boven en wisten dan meestal ook nog de voetjes op de steppen te houden.
 

Het weer was gedurende wedstrijd heel gevarieerd de miezerige regen werd afgewisseld met stevig regenbuien die vergezeld gingen met harde ruk winden. Menig paraplu ging strijdend tegen deze wind roemloos ten onder.
Door de MAB werden we fysiek op de been gehouden door een uitstekende catering.
Alles wat onder de beschermende regenkleding uitkwam was ondertussen nat geworden. Het regenwater liep van af de jas rechtstreeks de laarzen in. De eerste straaltjes waren koud in de laarzen, maar na een uurtje was het net of je met je voeten in een warm voetenbad stond. 

Non-stop 1 was een inkomertje, maar aan de puntenkaarten te zien moest er op de andere non-stops flink gevochten worden om de knipjes aan de goede kant van de kaart te houden.

Ik begreep van Marco Veerman dat de non-stops iets zwaarder waren uit gezet als normaal gebruikelijk is bij een NKJ. Doordat het zo vreselijk nat was, werden ze er tijdens de wedstrijd niet gemakkelijker op.

Rond de klok van drieën was iedereen die buiten een taak had, lekker murw geworden door het lekkere weer en was de strijd voor de meesten piloten gestreden.

Tegen vier uur had iedereen zich weer hervonden en een aantal had zich in droge kleding gestoken en melde zich in de kantine.
De donkere luchten dreven af en een zonnetje liet zich af en toe een beetje zien.
In de kantine vlogen de warme broodjes kroket en patat als de bekende warme broodjes over de bar op weg naar de hongerige koude magen van de triallisten en controleurs.

De initiator van het spektakel, Johan Schaap, maakte zich op voor de prijs uitreiking. Hij had voor iedereen een prijs in de vorm van een fles schoonmaakmiddel. De MAB had voor de deelnemers en de controleurs een herinneringsvaantje geregeld. Deze werden door voorzitter van de trialafdeling Johan van der Sterre uitgedeeld.

Er waren 27 inschrijvingen, waaronder vele TCO-ertjes. Op de uitslaglijst is te zien hoe deze gepresteerd hebben.
Voor de rijders is in detail terug te lezen hoe ze per non-stop gepresteerde hebben.
 

Gertjan Borst probeerde de aandacht van Johan Schaap te trekken door luid zijn naam te brullen. Johan was echter druk in gesprek met enkele Texelaren. Waarschijnlijk ging het over de verscheping van trialmoteren naar het eiland.
Toen Gertjan na diverse brullen de moed opgaf, suggereerde ik het geluid van een bronstig schaap na te doen.
Na deze raad ter harte te hebben genomen en uitgevoerd te hebben, keken alle Texelaren met een gruizig blik naar Gertjan, behalve Johan, die bleef door praten.
Daarna allemaal naar de boot. Het was druk maar we konden gelukkig allemaal weer mee terug naar de vaste wal en lieten we onze Texelse vrienden achter bij hun schapen.

Texel bedankt voor de gastvrijheid!

Voor uitslagen klik hier