TCO e.o.

 

 

René Opstals

 
   
     
 

 Voor diegene die mij niet kennen en mijn situatie van de laatste jaren niet weet even een update:

Ik ben René Opstals 41 jaar, getrouwd en twee kinderen.

 

 

 

 

 

 

Mijn trialtijd begon in 1975 op een Puch brommer, daarna kwam er vrij snel een Yamaha en toen begon het al snel op echt triallen te lijken. In 1978 kochten pap en mam een Fantic 50cc en in 1979 kreeg ik mijn eerste Fantic 80cc gesponsord van CITON motoren uit Gemert. Na dit jaar ging het Fantic dealerschap over naar Vos-Oss uit Oss en daar heb ik mijn hele jeugdtrial periode voor gereden met diversen kampioenschappen in alle klasse. In mijn jeugd tijd hebben we erg veel internationale wedstrijden gereden in België, Duitsland, Frankrijk en Luxemburg. Voor deze wedstrijden had je wel een rijbewijs nodig en dat loste we op door mijn vader in te laten schrijven waarna ik het rugnummer omhing en ervaring op deed. Helaas gaf dit vaak confrontaties met de KNMV officials maar dat mocht de pret niet drukken.

 

 

Vanaf 1989 begonnen de "officiële" WK's en natuurlijk de S.S.D.T (Scottisch Six Days Trial) en dat is toch wel de mooiste periode uit mijn motor carrière. In 1988 heb ik onder de naam "Rini Nijssen" de SSDT uitgereden, want ik moest nog 7 maanden wachten op mijn 18e verjaardag. Super slecht en koud weer, maar zo hoort deze wedstrijd ook te zijn vind ik. Ca 200km route per dag door de moerassen en dan ook nog de verkenning en rijden van de hindernissen.

In 1990 ben ik samen met mijn goede vriend Marco Reit terug gegaan om eens te gaan knallen en proberen te eindigen bij de top 20..!! Helaas moest Marco opgegeven door technische problemen en daardoor kwam hij in tijd problemen. Dat was voor mij wel lekker want Marco heeft me erg goed geholpen met begeleiden waar mogelijk. Op de woensdag resulteerde dat dan ook in een 2e plaatst achter Steve Saunders en na de zes dagen kwam ik op een 20st plaats met een S.First Class Award en beste nieuwkomer.

In de WK's is mijn droom helaas niet uitgekomen om punten te halen. De eerste 15 krijgen punten waardoor je ook altijd bij de toppers mag starten en het beste voorbeeld hebt. In 1988 heb ik mijn kruisbanden al gescheurd wat mijn verder trial periode erg pijnlijk en lastig maakte. In 1992 de eerste operatie en gekozen om alleen de boel schoon te laten maken en daarna met brace te trialen. De uitvinding van de brace is super maar met trial is bewegingsvrijheid toch wel erg belangrijk en dat miste ik hierdoor. Toch nog een kampioenschap in 1991 bij de Sen/Int behaald en 5x tweede met in 1993 een jaar rust/revalidatie. Het trainen gebeurde al veel minder dan zou moeten maar om de wedstrijden uit te kunnen rijden moest het zo. In 1995 met het Nederlands Trial de Nation Team naar Oostenrijk geweest en samen een mooie 6e plaats behaald en individueel beste Nederlander. Helaas moest ik direct na de wedstrijd weer onder het mes i.v.m. knie.
 

Dat was mijn trial carrière... Hierna begon het historische racen en daarna het serieuze racen.

In 2001 een zware crash op de racemotor gehad met vervelende afloop. Whiplash, twee nekwervels "stabiel" gebroken (botsplinters) en veel beschadiging aan de spieren/pezen en zenuwen, schouder gebroken met alle verdere interne schade, borst/heup en de rest bespaar ik jullie..!! Maart 2010 ben ik eindelijk geopereerd in Duitsland want volgens onze specialisten moest ik maar achter de geraniums. Prothese geplaatst en een hoop troep opgeruimd van binnen maar helaas kom ik er niet bovenop. Afwachten wat de medici nog kunnen en verder blijven doorknokken.

1e officiële WK!! Bainbridge UK 1989.

reizen/teamgenoot.

  • SSDT 1988 (alias Rini Nijssen….).

  • SSDT 1990 20e plaats S.First Class Award en beste nieuwkomer maar nu zonder ’’alias’’. De allermooiste trial wedstrijd/avontuur en de bakermat van de trial.

  • WK 1989 Biasca Zwitserland, super gevaarlijke hindernissen maar een waanzinnig paddock.

  • WK 1991 Bruel Cervinia Zermatt Italie. Mooie omgeving en hindernissen tussen 1800m en 2800m hoogte waardoor het vermogen bijna gehalveerd werd…

  • WK 1992, Canada en USA met het Nederlands team en 1e worden in de B-poule. Samen opgetrokken met mijn grootste rivaal en vriend Marco Reit en zijn minder Piet Knol alias "Knulla". Tijdens deze 2 zware weken hebben we 3 WK's in 2 weekeinden gereden en dat met zo’n reis.... Dat valt niet mee maar is wel een van mijn

mooiste ervaring.

BK 1990 Aywaille 1e plaats voor Eddy Lejeune.

WK1989-1995 trainen tussen UK en Ierland bij de Fam Shirt (Gas-Gas Importeur UK). Lekker in de blubber trainen en heerlijke barmeals onder de middag.

 

 

 

 

minder.

NK 1991 eindelijk Nederlands kampioen bij de Sen/Inters na een zwaar en vervelend jaar. Helaas zonder gouden randje maar toch tevreden.

toppers.

Trainen tijdens de WK’s met Jordi Tarres, Steve Saunders, Thierry Michaud, Donato Miglio, Robert Crawford, Steve Colley, Marco Reit was altijd leerzaam en gezellig.

hoge opstap.

Bilstain is altijd gevaarlijk en het Plateau is toch altijd wel de meest gevreesde opstap voor zo ver ik het me kan herinneren. Verder was Zwitserland altijd erg gevaarlijk omdat er tussen de grote stenen altijd gaten waren waar ze je nooit meer tussen terug konden vinden…! (Biasca).

publiek.

UK, Ierland, Italië, Spanje, Belgie en Luxemburg WK want daar kwamen veel Nederlanders naar ons kijken en aanmoedigen.

hoe kijk je terug op jouw Internationale trial carriere, bereikt wat je dacht te kunnen bereiken.

Nee. Ik had absoluut gedacht in de top 15 van de wereld te eindigen ondanks de 40u werken per week. Dit is niet gelukt en de gemiddelde top 30 rijder is als professional met trial bezig De hoge opstappen moet je wekelijks trainen om de spanning kwijt te raken zodat je niet zo snel verkrampt raakt en conditie verliest.
Helaas geen WK punt maar wel 2x 17e # 1x 18e en gemiddeld bij de eerste 25 in de WK’s.

wat had je anders moeten doen om bv. wereldkampioen te worden.

De bemoeiallen de mond snoeren en Marco Reit en mij met één goede monteur, hetzelfde materiaal en 2 goeie volgrijders op pad sturen in een ruime camper met garage. Oh ja, en een fles Drambuie en masseuse..., oh nee Marco drinkt alleen maar Jupiler.. ha ha.
De KNMV mensen op pad laten sturen die "zelf" ervaring hebben en niet alleen maar lopen te muggenschiften en interessant te doen in functie. Meer begeleiding voor jeugd d.m.v. vergoedingen om internationaal te kunnen trainen met begeleiding. Voor mezelf alleen ook geen knie blessure oplopen..!
Wereldkampioen worden in dit kikkerlandje lijkt me zelf voor Marco Reit niet mogelijk. Ik mag wel zeggen dat we goed aan elkaar gewaagd waren maar Marco heeft iets meer natuur talent denk ik en we zouden zeker in Spanje of Italië moeten gaan wonen met fabrieksondersteuning.

Ik heb een super tijd beleeft met de trial en dat heeft me veel geholpen qua ruime bagage om moeilijkheden te trotseren. De blessures zijn alleen erg jammer maar dat is gezien de intensieve carrière niet echt gek. Mijn knie speelde me al vanaf 1988 parten en dat heeft me heel veel problemen en pijn bezorgt helaas. Gelukkig kon ik redelijk zonder kruisbanden d.m.v. een carbon brace nog triallen maar wel op 70/80% qua bewegelijkheid.

 

 

 

      René Opstals

 
 
 
 
 
laatst bijgewerkt door: C.M. Kruijer 01-03-2020